Τα κονδυλώματα είναι καλοήθεις (σε αντίθεση με κακοήθεις - χωρίς σχηματισμό καρκινικών κυττάρων) δερματικοί σχηματισμοί που σχηματίζονται υπό την επίδραση διαφόρων εκπροσώπων της οικογένειας του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), από τους οποίους υπάρχουν περισσότεροι από εκατό. Δεν υπάρχουν φραγμοί φύλου και ηλικίας για τα κονδυλώματα: ο επιπολασμός τους είναι ίδιος και στα δύο φύλα και δεν εξαρτάται από την ηλικία.
Τρόποι μόλυνσης και αιτίες κονδυλωμάτων
Ο ιός των θηλωμάτων μεταδίδεται με την επαφή: είτε μέσω άμεσης επαφής με τον φορέα (χειραψία), είτε μέσω μολυσμένων ειδών οικιακής χρήσης και του περιβάλλοντος (σε μπάνια, ντους, πισίνες κ. λπ. ). Αλλά μην φοβάστε το απλωμένο χέρι από έναν συνάδελφο ή καλό φίλο: η προϋπόθεση για τη μόλυνση είναι ένας δυσμενής συνδυασμός πολλών παραγόντων:
- Σχισίματα δέρματος και μικροτραύματα, χρόνιες γρατζουνιές. Ομάδα κινδύνου - άτομα που ασχολούνται με τον υγρό καθαρισμό ή το πλύσιμο των χεριών ως αποτέλεσμα της επαγγελματικής τους δραστηριότητας: έχουν πολλά μικροτραύματα στο δέρμα.
- αδύναμη ανοσία (δείκτης - συχνά κρυολογήματα).
- υπερβολική εφίδρωση των χεριών και των ποδιών.
Εάν όλα πήγαν στραβά, το πρώτο κονδυλωμάτων θα εμφανιστεί σε 1, 5-6 μήνες: αυτή είναι η περίοδος επώασης μιας ιογενούς λοίμωξης που προκαλείται από τον HPV.
Τύποι και συμπτώματα κονδυλωμάτων
Κοινά (ακόμη και χυδαία) κονδυλώματα
Τέτοια κονδυλώματα αποτελούν τα 2/3 του συνολικού αριθμού των κονδυλωμάτων στο δέρμα. Παρ 'όλα αυτά, αυτά τα κονδυλώματα διακρίνονται από την αναγνωσιμότητα της ηλικίας: συχνά εγκαθίστανται σε παιδιά και νεότερους μαθητές.
Αγαπημένο μέρος για εξαρθρήματα κονδυλωμάτων είναι τα χέρια (και οι παλάμες και η πλάτη), τα δάχτυλα, μερικές φορές (που είναι πολύ δυσάρεστο από αισθητικής άποψης) το πρόσωπο. Η εμφάνιση ενός χυδιού κονδυλώματος είναι πολύ ανεπιτήδευτη: ένας στρογγυλός όζος φώκιας, με μέγεθος από κεφαλή καρφίτσας έως μικρό μπιζέλι. Το χρώμα δεν ξεχωρίζει στο δέρμα. Τα μεμονωμένα κονδυλώματα είναι σπάνια: συνήθως υπάρχουν πολλά ή ολόκληρη διασπορά. Επιπλέον, ένα από τα κονδυλώματα είναι το μεγαλύτερο, είναι το λεγόμενο μητρικό κονδυλωμάτων. Αν το εξαλείψεις, τα υπόλοιπα θα κατέβουν μόνα τους.
Επίπεδα (νεανικά) κονδυλώματα
Ένας άλλος εκπρόσωπος των «νεαρών» κονδυλωμάτων που προσβάλλει άτομα από 10 έως 25 ετών. Είναι μικρές επίπεδες βλατίδες που προεξέχουν ελάχιστα στην επιφάνεια του δέρματος και έχουν λεία (μερικές φορές φολιδωτό) επιφάνεια. Το χρώμα είναι σάρκα, μερικές φορές με κιτρινωπή απόχρωση Τις περισσότερες φορές οι επίπεδες μυρμηγκιές εντοπίζονται στο πίσω μέρος των χεριών, στους καρπούς, στο πρόσωπο και στο λαιμό, μερικές φορές - στη βάλανο.
πελματιαία κονδυλώματα
Αυτά τα κονδυλώματα χαρακτηρίζονται από αυξημένο πόνο, ο οποίος γίνεται αισθητός ιδιαίτερα κατά το περπάτημα. Εξωτερικά, τα πελματιαία κονδυλώματα είναι δύσκολο να διακριθούν από τους κάλους. Μπορούν να είναι είτε κυρτά είτε κοίλα. Τα πελματιαία κονδυλώματα, πιστά στο όνομά τους, εμφανίζονται στα πέλματα των ποδιών, στις περιοχές της μεγαλύτερης τριβής.
Γεροντικά (σμηγματορροϊκά) κονδυλώματα
Ένας επιθηλιακός καλοήθης όγκος που σχηματίζεται με τα χρόνια και εμφανίζεται με την ηλικία ονομάζεται γεροντικός κονδυλωμάτων. Ξεκινά ως μια μικρή καφέ κηλίδα που αυξάνεται σε μέγεθος με την πάροδο του χρόνου, φτάνοντας σε διάμετρο τα 5-6 εκ. Το γεροντικό κονδυλωμάτων (ονομάζεται επίσης σμηγματορροϊκό κεράτωμα) έχει μια λιπαρή επιφάνεια με κρούστα. Με την πάροδο του χρόνου, πυκνώνει, η επιφάνειά του καλύπτεται με ρωγμές και γεμίζει κυριολεκτικά με ένα σκούρο καφέ χρώμα. Τα γεροντικά κονδυλώματα σχηματίζονται σε κλειστά σημεία του σώματος, αλλά μερικές φορές ενοχλούν τον άγνωστο ιδιοκτήτη τους στο πρόσωπο, το λαιμό και τα άκρα.
κονδυλώματα (κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων)
Αυτά τα κονδυλώματα έχουν συγκεκριμένο εντοπισμό: γεννητικά όργανα, περίνεο, κολπικό άνοιγμα και πρωκτό. Μπορούν να εμφανιστούν στις μασχάλες, κάτω από τους μαστούς στις γυναίκες και στις ρινοχειλικές πτυχές στα παιδιά. Εξωτερικά, λόγω της λοβωτής δομής τους, συχνά συγκρίνονται με την κοκοροκάρυδα ή το κουνουπίδι. Το χρώμα των κονδυλωμάτων είναι χρώματος σάρκας ή απαλό ροζ, αλλά αν τα τρίψετε, γίνονται κατακόκκινα και αρχίζουν να αιμορραγούν. Σχηματίζουν μεγάλες αποικίες.
διάγνωση κονδυλωμάτων
Η διάγνωση των κονδυλωμάτων δεν είναι δύσκολη, αυτή δεν είναι επιστήμη πυραύλων για εσάς. Απλά κοιτάξτε τις κλινικές εκδηλώσεις αυτών των ανεπιθύμητων αυξήσεων. Τα πελματιαία κονδυλώματα διαφέρουν από τους κοινότοπους κάλους στη θηλώδη δομή του πρώτου, τα κονδυλώματα των γεννητικών οργάνων από τα πλατιά κονδυλώματα, τα οποία είναι σημάδι δευτερογενούς σύφιλης, στην πυκνότερη σύστασή τους, τη ευρεία βάση και την υγρή επιφάνεια του δεύτερου.
θεραπεία κονδυλωμάτων
Τα κονδυλώματα αφαιρούνται είτε ιατρικά είτε μηχανικά. Λόγω της ιογενούς «ουσίας» τους καταπολεμούνται αναλόγως: συνταγογραφούνται αντιικές αλοιφές. Αυτό θα αποτρέψει την εξάπλωση των κονδυλωμάτων σε μη ανεπτυγμένες περιοχές. Από τις λαϊκές μεθόδους, ο γαλακτώδης χυμός σελαντίνης, που ξεχωρίζει στο κόψιμο του φυτού, έχει γίνει ευρέως διαδεδομένος.
Η ηλεκτροπηξία (έκθεση σε ηλεκτρικό ρεύμα + υψηλή θερμοκρασία) βοηθά στην απαλλαγή από τα κονδυλώματα ακόμα και στις πιο προχωρημένες περιπτώσεις.
Η κρυοθεραπεία (κρυοκαταστροφή με υγρό άζωτο) είναι πολύ κατάλληλη για τη θεραπεία χυδαίων κονδυλωμάτων. Αυτή η διαδικασία είναι σχεδόν ανώδυνη, γεγονός που την καθιστά κατάλληλη για παιδιά.
Τα πελματιαία κονδυλώματα αντιμετωπίζονται με πολύπλοκο τρόπο: πρώτα - με κρυοκαταστροφή και μετά - χειρουργικά, αφαιρώντας την περιοχή του προσβεβλημένου ιστού με τοπική αναισθησία.
Χρησιμοποιείται επίσης θεραπεία με λέιζερ, η οποία χρησιμοποιεί διαφορετικούς τύπους ακτίνων. Η πληγείσα περιοχή εξαρτάται από την εξάτμιση ή την πήξη της.
Συνήθως δεν υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα με τα κονδυλώματα, αλλά συμβαίνουν υποτροπές. Και στις μισές περίπου περιπτώσεις, υποχωρούν από μόνα τους, χωρίς θεραπεία.
Ως προληπτικό μέτρο, μπορεί να συνιστάται η άμεση αντίδραση στην εμφάνιση ακόμη και ενός μόνο κονδυλώματος και η άμεση λήψη μέτρων για την εξάλειψή του.